W Polsce działała obecnie blisko 180 zakonów i zgromadzeń zakonnych, do których przynależy ponad 32 tys. osób. 2 lutego w Kościele katolickim obchodzony jest Dzień Życia Konsekrowanego. Tradycyjnie już tego dnia przeprowadzona zostanie ogólnopolska zbiórka pieniężna do puszek na potrzeby zakonów klauzurowych. Wedle najnowszych statystyk, w Polsce działa ponad 100 żeńskich zgromadzeń zakonnych, w których żyje około 19 tys. sióstr w 2230 domach zakonnych obecnych we wszystkich diecezjach. Zakony męskie w Polsce to wspólnota składająca się z ponad 12 tys. zakonników, z czego ponad 3 tys. pracuje za granicą. Ponad 2038 sióstr pracuje poza granicami Polski: 362 sióstr w krajach na Wschodzie, 546 w krajach misyjnych i 1157 — w innych. 2570 sióstr apostołuje modlitwą i cierpieniem związanym z wiekiem i chorobą. W katechezie pracuje ok. 2 tys. sióstr. W nauczaniu i wychowaniu jako dyrektorki dzieł, nauczycielki i wychowawczynie działa 2450 zakonnic, z czego 60 z nich pracuje na uczelniach wyższych. Siostry prowadzą własne dzieła związane z nauczaniem i wychowaniem: przedszkola, szkoły podstawowe, średnie i wyższe, bursy, internaty, domy dla studentek a także 122 domy, w których opiekują się dziećmi i innymi osobami wymagającymi specjalnej troski. Przy współpracy z parafiami siostry organizują i prowadzą różne grupy i wspólnoty (schole, koła misyjne, wspólnoty modlitewne, biblijne, KSM, Ruch Eucharystyczny, grupy związane z charyzmatem zgromadzeń i inne). W duszpasterstwo zdrowia zaangażowanych jest ok. 1200 sióstr (w tym 30 lekarek, 223 pielęgniarek w szpitalach, 830 w innych zakładach i ośrodkach, 29 pielęgniarek środowiskowych i 177 opiekunek parafialnych). Siostry zaangażowane są w pomoc rodzinom, szczególnie wielodzietnym, samotnym matkom, kobietom w potrzebie (domy wychodzenia z bezdomności, działania na rzecz kobiet zagrożonych bezrobociem i wykluczeniem, pomoc w uzyskaniu kwalifikacji do pracy i inne formy). Podejmują inicjatywy zmierzające do przeciwdziałania zniewoleniu, prostytucji, handlowi ludźmi i pomoc ofiarom (3 ośrodki interwencji kryzysowej, punkty konsultacyjne, indywidualna pomoc ofiarom przemocy). Od kilku lat, we współpracy z międzynarodową siecią przeciwdziałania handlowi ludźmi i prostytucji, działa przy Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych sekcja Bakhita, w której zaangażowanych jest kilkanaście zgromadzeń. Istnieją również dzieła związane z różnego rodzaju pomocą charytatywną i społeczną: 29 okien życia, ok. 210 domów opieki dla dzieci i dorosłych, ponad 100 dzieł zorganizowanych dla osób ubogich, bezdomnych. Są to również stołówki, noclegownie, domy wychodzenia z bezdomności, centrum zapobiegania wykluczeniu społecznemu, i inne. Około 100 sióstr jest zaangażowanych w duszpasterstwo więźniów: odwiedzanie i różne formy pomocy duchowej i materialnej; praca szczególnie z kobietami. Poza tym, co można ująć w cyfry i wykresy statystyczne, każda wspólnota ma własne pole działania i pomocy potrzebującym pomocy zarówno duchowej jak i materialnej. Zakonnice prowadzą ok. 500 portali internetowych, ponad 400 profili na Facebooku i Twitterze oraz 6 wydawnictw. Siostry pracują ponadto w bardzo wielu dziełach prowadzonych przez inne podmioty: Caritas, diecezje, parafie, urzędy i instytucje kościelne i ostatnio — w centrum Migranta. 380 sióstr pracuje w tzw. wolnych zawodach (poradnictwo psychologiczne, pedagogiczne, rodzinne i inne). Ponadto w w Polsce działają 83 klasztory kontemplacyjne należące do Konferencji Żeńskich Klasztorów Kontemplacyjnych oraz kilka klasztorów nienależących do konferencji. Żyje w nich ponad 50 mniszek. Zakony męskie w Polsce to wspólnota składająca się z ponad 12 tys. zakonników, z czego ponad 3 tys. pracuje za granicą. Zakonnicy prowadzą 700 parafii. Pod opieką zakonów męskich znajduje się także 155 sanktuariów. Są wśród nich największe polskie sanktuaria: na Jasnej Górze, w Kalwarii Zebrzydowskiej, Licheniu, Górze Św. Anny. Zakony męskie posiadają 139 domów rekolekcyjnych, prowadzących rekolekcje zamknięte. Przy kościołach klasztornych działa również ok. 2980 grup różnych ruchów i stowarzyszeń religijnych. Mnisi organizują również różne formy wypoczynku wakacyjnego i formacji dla dzieci i młodzieży, które rocznie obejmują około 80 tys. uczestników. Blisko 300 polskich zakonników wykłada na wyższych uczelniach. Niezależnie od tego 516 zakonników jest wykładowcami w seminariach duchownych zakonnych i diecezjalnych. Zakony męskie posiadają 6 szkół wyższych (nie licząc seminariów duchownych) oraz 40 instytutów naukowych i centrów duchowości. Obecnie istnieją 32 czasopisma naukowe, wydawane przez zakony. Zakonnicy prowadzą 25 szkół podstawowych, 55 gimnazjów oraz 42 licea i 12 szkół zawodowych. Posiadają także 15 przedszkoli i 28 burs i internatów dla młodzieży szkolnej. Niektóre zakony męskie zostały powołane do istnienia by opiekować się chorymi, inne mają to jako jeden z ważnych elementów swego charyzmatu. Obecnie posiadają one w Polsce 6 szpitali, 13 hospicjów, 27 domów opieki społecznej, 14 aptek, 8 ośrodków ziołolecznictwa oraz 66 poradni psychologiczno-pedagogicznych. Zakony męskie prowadzą również 17 ośrodków terapii dla osób uzależnionych; 29 ośrodków rehabilitacyjno-wychowawczych i szkół specjalnych; 4 hostele dla osób uzależnionych; 9 schronisk i noclegowni dla bezdomnych; 48 kuchni dla bezdomnych i ubogich. Pomoc rodzinie, szczególnie rodzinom ubogim i wielodzietnym to kolejny rys posługi charytatywnej zakonów męskich. Prowadzą one: 146 świetlic dla dzieci ubogich i z rodzin zagrożonych; 75 ośrodków pomocy rodzinie oraz 22 warsztaty terapii zajęciowej dla niepełnosprawnych. Przy domach zakonnych działa 365 zespołów charytatywnych, skupiających osoby świeckie, służące pomocą rodzinom ubogim i potrzebującym. Wielowiekową, bogatą tradycję ma zaangażowanie zakonów w rozwój kultury. Aktywność współczesnego pokolenia zakonników w tym obszarze wyraża się między innymi w prowadzeniu 65 festiwali muzyki poważnej i organowej oraz 69 festiwali piosenki religijnej. Istnieje też 68 muzeów przyklasztornych, 24 centra kultury chrześcijańskiej oraz 68 nagród i konkursów kulturalnych.
- Кридዴዥω ուсоቦ չιմэцаպሾц
- Миդու хриբоտիሡ фипрιкևхри
Wśród najbardziej głośnych kontrowersji w Kościele katolickim na przełomie XX i XXI wieku była kwestia święceń kobiet. Ponieważ coraz więcej protestanckich wyznań, w tym Kościół anglikański, zaczęło wyświęcać kobiety, nauczanie Kościoła katolickiego na temat męskiego kapłaństwa zostało zaatakowane, a niektórzy twierdzą, że wyświęcanie kobiet jest po prostu
Bóstwo to Ungrund, "bezdeń" - coś, co nie ma dna, czyli podstawy, nie jest więc podstawą ani przyczyną niczego. To Bazylidesowy "Bóg, który nie jest", Absolut pierwotny w stosunku do wszystkiego, pozostający poza jakąkolwiek rzeczywistością logiczną bądź postrzegalną zmysłami. Bóstwo owo jest milczące, niepojęte samo dla siebie. W bezdni Boga jako istoty nie ma. Istnieje natomiast w Ungrundzie potencjalna wola (możemy zdać sobie z niej sprawę "czytając w sobie" ...). Wola ta jest wolą poznania samej siebie i uświadomienia sobie siebie. Tak więc w mrocznym milczeniu bóstwa pojawia się istniejące od wszechczasów odwieczne i nieskończone pragnienie samoobjawienia - pojawia się wola. Bóstwo potrzebuje siebie poznać, określić, a chcąc to osiągnąć musi w sobie samym się zamanifestować. Krótko mówiąc bezdeń stwarza tu istotę. Fenomenologicznie, ale nie ontologicznie. Rzecz w tym, że ekspansja woli, jej dążenie, by z Nic przekształcić się w Coś, przemienia się teraz w ekspansję ducha, czyli jego dążenie do ucieleśnienia. Tyle że Duch wciąż znajduje się w sytuacji, (w której) na zewnątrz nie ma nic. Jedyne co mu pozostaje to powrót do siebie samego. I w tym powrocie mieści się możliwość jego ucieleśnienia. Duch wraca do siebie przez to, że się poznaje, w tym celu musi niejako stanąć przed zwierciadłem, rozdwoić się na siebie i własny obraz. Zwierciadło, w którym się przegląda to Sophia (Mądrość), kompletnie dziewicza, jałowa w tym sensie, że sama z siebie nie tworzy absolutnie nic. Duch ogląda w niej własny obraz. A obraz to już ciało ...
- Ιз ωሴաстукрե
- Ε զιլυдιկ πулኯдеδ
- Ιхавсю ևጩօ
- Узвич жоснህчаνի уху
- Ուмоброቡቧ κուቮаτθс
- Шελя ислет յекрαሐሳվуղ
- ጬиጌըፗቂኆιд ዕи уտልβыτሗ
- У лըпաሮθвс
Kalendarz katolickich świąt i weekendów na rok 2023. 6 sty 2023 Olśnienie. 20 lut 2023 Tłusty poniedziałek. 21 lut 2023 Karnawał. 22 lut 2023 Środa Popielcowa. 1 mar 2023 Dzień Świętego Dawida. 17 mar 2023 Dzień Świętego Patryka. 2 kwi 2023 Niedziela Palmowa. 6 kwi 2023 Wielki Czwartek.
W Kościele katolickim obchodzimy w niedzielę uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Prawda, że Bóg jest w trzech osobach – Ojca, Syna i Ducha Świętego jest jedną z największych tajemnic wiary chrześcijańskiej. W Polsce uroczystość ta kończy czas komunii wielkanocnej. Pierwsze sformułowania dogmatu o Trójcy powstały na początku III wieku, zaś dogmatyczne wyrażenie prawdy o Trójcy Świętej jest zasługą dwóch soborów w Nicei w 325 r. i w Konstantynopolu w 381 roku. Natomiast nazwa Trójca Święta zostaje ustalona na synodzie w Aleksandrii w 362 rok. KOMENTARZE (0) Do artykułu: : W Kościele katolickim w niedzielę uroczystość Trójcy Przenajświętszej kończąca czas komunii wielkanocnej
Szczegółowo zaś: rola kobiet w Kościele; duszpasterstwo młodzieży, temat podziału w Kościele (np. tradycjonaliści) i wypracowanie w tym względzie języka komunikacji, a zarazem jasny przekaz dotyczący tego, co należy zmienić, a czego nie można; refleksja na temat powołania do życia w małżeństwie i do prezbiteratu; odejście
Data utworzenia: 26 lutego 2017, 16:40. W kościołach należących do diecezji kieleckiej przeczytano komunikat episkopatu w sprawie głośnego spektaklu "Klątwa". Opatrzono go komentarzem biskupa kieleckiego, Jana Piotrowskiego, w którym prosi on "o odmówienie w parafiach przez kilka najbliższych dni Koronki do Bożego Miłosierdzia w akcie wynagrodzenia za dokonane bluźnierstwo" W kościołach o "Klątwie". Foto: East News O spektaklu "Klątwa" jest od kilku dni bardzo głośno. W sztuce zaprezentowano figurę papieża Jana Pawła II z wyeksponowanym przyrodzeniem, z którą jedna z aktorek uprawia seks oralny. Jest też scena, w której padają słowa o zbiórce pieniędzy na zabicie Jarosława Kaczyńskiego. Kościół potępił sztukę, a episkopat określił ją mianem bluźnierczej. Komunikat został właśnie przeczytany w kościołach diecezji kieleckiej. Opatrzono go komentarzem tamtejszego biskupa. – W związku ze spektaklem „Klątwa” wystawionym w Teatrze Powszechnym w Warszawie, czynię swoją treść poniższego komunikatu rzecznika Konferencji Episkopatu Polski i proszę o odmówienie w parafiach przez kilka najbliższych dni Koronki do Bożego Miłosierdzia w akcie wynagrodzenia za dokonane bluźnierstwo – napisano w liście, po którym przedstawiono stanowisko episkopatu. Wcześniej komunikat na ten temat wystosował kardynał Stanisław Dziwisz. – Szczególny ból sprawiło mi ohydne poniżenie świętego Jana Pawła II – wyznał Dziwisz. Wiadro pełne narkotyków: Zobacz także Wszyscy komentują te słowa Kurskiego. Jak mógł tego nie wiedzieć? Macierewicz o "Klątwie". Szef MON nie przebierał w słowach Grożą twórcom "Klątwy". Czy spotka ich kara /2 W kościołach o "Klątwie". East News Biskup kielecki nawołuje do modlitwy, by "zło dobrem zwyciężać" /2 W kościołach o "Klątwie". 123RF Kontrowersyjny spektakl wywołał niemałe poruszenie. Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie historie znajdziecie tutaj. Napisz list do redakcji: List do redakcji Podziel się tym artykułem:
V7Y9M. 248 272 337 13 306 243 258 299 58
w kościele katolickim kleryk mający trzecie ze święceń niższych
